RAHMETLİYİ TANIR MIYDINIZ?
Lüzumsuz telefonlar bıkkınlık veriyordu.
Ciddi bir görüşmede, hoş bir sohbetteyken, damdan düşer gibi telefonu çalıyordu.
Karşı tarafa laf anlatmak da imkansız, yapılan talebe “Yok” diyor, ama karşı tarafın kafasında “Yok”, “Çok memnun oldum” anlamına geliyor herhalde, uzattıkça uzatıyor…
Falan banka, filan kuruluş, fişmekan kampanya, falan, filan, alayı yalan…
Bıkkınlık veren telefonlardan, bıkmıştı…
Sonunda çözümü buldu…
Telefon çalıyor…
“Efendim…”
” Mustafa Karaman Beyle mi görüşüyorum?”
“Tanır mıydınız rahmetliyi?”
Karşı tarafta endişeli bir ses…
“Anlamadım…”
“Hanımefendi, Mustafa Bey rahmetli oldu. Şimdi musallada yatıyor, eşi hanımefendi yanımızda, isterseniz telefonu ona verelim, bir başsağlığı dileyin…”
“Yok yok! iyi günler…”
“Hanımefendi o zaman tanımadığınız bir kişiyi niye arıyorsunuz? Adamı bari musallada rahat bırakın!”
“Tak” diye telefon kapanıyor…
Utanmazlar!
Hani seçkin müşterinizdim!
Eşime bir başsağlığı bile dilemiyorsunuz…
Oh be!
O numara bir daha aramıyor.
Veri tabanından numarayı siliyorlar herhalde!
Tavsiye edilir bu numara…
Bu numara, on numara…
Bu telefonu açanlar, bir de utanmadan “Kalite sistemimiz için görüşmelerimiz kayıt altına alınmaktadır!” diyorlar ya, bu konuda da yalan söylüyorlar.
En basiti şunu biliyoruz ki; bunların hiçbirinin TSE’den sistem belgesi yok.
Yani MİLLİ DEĞİLLER!
Kaliteyi kirletiyorlar.
Yalan da söylüyorlar!
Bu yöntemi uygulayın, rahat edin…
